تاثیر gnrh و پروپیلن گلیکول بر روی باروری گوسفندان آمیخته در فصل تولیدمثل

افزایش نرخ باروری گوسفند در فصل تولید مثل، از 56 راس گوسفند متعلق به دو گروه ژنتیکی آرخار مرینو-قزل و آرخارمرینو-مغانی استفاده شد. هر گروه ژنتیکی بطور کاملا تصادفی به 4 دسته تقسیم بندی شدند. بعد از شناسایی فحلی به وسیله قوچ و قبل از تلاقی عملیات زیر اجرا شد: به گروه کنترل فقط آب مقطر تزریق شد، به گروه یک 5/2 میلی لیتر gnrh تزریق شده و 2 ساعت بعد از تزریق تلاقی یافتند، به گروه دوم، در روز 12 بعد از جفتگیری میزان 5 میلی لیتر gnrh تزریق شد و به گروه سوم، 30 میلی لیتر پروپیلن گلیکول خورانده شده و 2 ساعت بعد تلاقی یافتند و این عمل برای 4 روز دیگر ادامه یافت. نمونه های خون روز ششم بعد از تلاقی جمع آوری شده وسپس با استفاده از سانتریفیوژ سرم خون جدا شده وتا زمان انجام آزمایشات فریز و نگهداری شدند. متابولیت ها و عناصر خون از جمله گلوکز، اوره، توتال پروتئین و فسفر به روش آنزیمی کالریمتری و به وسیله کیت و دستگاه اسپکتروفتومتر و میزان بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون با روش ماوراءبنفش (uv) و با استفاده از کیت و دستگاه اسپکتروفتومتری و میزان هورمون پروژسترون با استفاده از دستگاه الایزا بوسیله کیت اندازه گیری شدند. داده های مربوط به زایش ثبت شد و نرخ باروری، دوقلوزایی و تزاید گله محاسبه شدند. داده ها با استفاده از آزمون کی-دو (2?( نرم افزار sas آنالیزشدند. همچنین رابطه لجستیک بین نرخ باروری و غلظت متابولیت -های خونی با proc logistic بررسی شد. اثر گروه ژنتیکی روی غلظت گلوکز معنی دار بوده (01/0p<) و در گروه ژنتیکی آرخار مرینو-قزل بالاتر بود. اثر معنی داری (05/0p<) در استفاده از پروپیلن گلیکول روی کاهش میزان بتاهیدروکسی بوتیرات بدست آمد. اثرگروه ژنتیکی روی میزان اوره و بتاهیدروکسی بوتیرات معنی دار بوده (01/0p<) و در گروه ژنتیکی آرخار مرینو-مغانی پایین تربود. غلظت پروژسترون بین تیمارها معنی دار نبود (05/0p>). اثر تیمارها بر روی غلظت فسفر و توتال پروتئین معنی دار نبود ) 05/0 p> ). تزریق-2.5ml gnrh روز تلقیح در جلوگیری از تکرر فحلی موثرتر بود. اختلاف معنی داری بین غلظت bhba در (05/0 p<) و پروژسترون (01/0 p<) و اوره (1/0 p<) مابین تلقیح 1و2 بدست آمد و در تلقیح 2 میزان bhba و اوره کمتر بوده و میزان پروژسترون بالاتر بود. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که اثرات سن میش و bhba (05/0p<)، اوره ( 01/0p<) و پروژسترون (1/0p<) بر روی نرخ بره زایی معنی دار بودند.